Platte voeten

De boog van de menselijke voet is een cruciaal onderdeel van de menselijke voet. De voetboog zorgt voor elasticiteit van de voet. Het gebruiksmodel kan de impactkracht van de grond op de voet absorberen en het middelste voetgewricht vergrendelen, waardoor de voet harder wordt en het menselijk lichaam vrijer kan bewegen.

Platvoet, ook wel platvoetziekte genoemd, is een misvorming die wordt gekenmerkt door een lage of afwezige boog, valgus, instorting van de staande of lopende boog en voetpijn. Veel platvoeten, vooral bij jongeren, zijn asymptomatisch en behoeven geen behandeling. Slechts een klein percentage van de kinderen met platvoeten ontwikkelt in de loop van de tijd veranderingen in hun algehele houding, en sommige van deze kinderen kunnen atypische voetbotstructuren hebben, zoals verticale talus, tarsale verbinding, enzovoort.

Als volwassenen hebben vrouwen ouder dan 50 meer kans op platvoeten. In niet-belaste omgevingen bestaat de voetboog, maar deze verdwijnt na belasting. De omkeerbare platte voet, ook wel de flexibele platte voet genoemd, ontstaat op dit moment door de beweeglijkheid van het gewricht. De misvorming kan niet worden verminderd als er gewrichtslaesies zijn die beweging verhinderen, wat een inflexibele platte voet wordt genoemd.

 

 

De wortel van het probleem

Vlakheid is een aandoening die kan worden geërfd of verworven. Tussen de leeftijd van 4 en 6 ontwikkelt de voetboog zich bij kinderen. Platte voeten komen vaak voor bij kinderen en tieners. Een platvoet voor volwassenen kan een voortzetting zijn van de platvoet van een kind, of het kan een secundaire oorzaak zijn van instorting van de voetboog door andere factoren. Volwassen verworven platvoetsyndroom verwijst naar symptomatisch volwassen secundair platvoetsyndroom. Secundaire instorting van de boog kan worden veroorzaakt door verschillende factoren, waaronder gewrichtsdegeneratie, trauma, diabetes, reumatoïde artritis, perifere neuropathie, maligniteiten en falen van de tibialispees.

 

Klinische betekenis

De volgende structurele veranderingen in de voet kunnen worden veroorzaakt door instorting van de voetboog: 1. Contractuur van de achillespees: het moment waarop de achillespees op het enkelgewricht werkt, wordt verminderd zodra de mediale longitudinale boog inklapt en de trekkracht van de achillespees niet goed kan worden overgebracht naar de voorvoet door de stijve boog; De achillespees moet korter, strakker en sterker zijn om het lichaam naar voren te stuwen en de hiel omhoog te brengen; 2. Het midtarsale gewricht mag niet vergrendeld zijn; 3 verplaatsing van de voorvoet: het middenvoetsbeentje is gebogen, de calcaneus is naar achteren gesubluxeerd en de voorste calcaneale tuberkel ondersteunt de talus niet langer nadat de mediale longitudinale boog is ingeklapt. Zowel de voorvoet als de middenvoet migreren dorsaal en lateraal rond de talus om bij deze configuratie te passen. 4 tibialis posterior peesspanning, vatbaar voor tibialis posterior peesspanning. Abductie van de voorvoet, verkorte laterale voetkolom. In ernstige gevallen kan het mediale ligament van de voet gewond raken; 5 pronatie van het subtalaire gewricht en valgus van de calcaneus; 6 Instabiliteit van de middenvoet kan ertoe leiden dat het subtalaire gewricht en het hoefkatrolgewricht lange tijd in een abnormale positie verkeren, en deze gewrichten degenereren en vaste misvormingen worden. Hierdoor wordt de enkel zwaarder belast, waardoor deze na verloop van tijd degenereert. Klinisch kunnen de hierboven genoemde pathogene veranderingen als volgt worden gezien:

1. Ongemak

Het begint meestal aan de mediale zijde van de zool (pijn in het mediale achterste gedeelte van de voet) en wordt erger na langdurig staan ​​of lopen. Soms kan ook pijn in de buurt van de laterale malleolus van de enkel voorkomen. Dit wordt veroorzaakt door het inklappen van de voetboog, waardoor de voet naar buiten komt en de fibula in botsing komt met de calcaneus.

2. Ontsteking

Extra-articulaire zwelling, vooral in de tuberkel scafoïd, is pijnlijk.

3. Ongebruikelijke manier van lopen

Voetpijn en instorting van de voetboog kunnen leiden tot verminderde loop- en zelfs loopvaardigheden, evenals afwijkende gangen zoals een gang in de vorm van een acht.

4. Onhandig lopen en pijn

Het kan overpronatie en pronatie van de aangedane voet veroorzaken, wat kan leiden tot compenserende pronatie van de knie en compenserende pronatie van de heup, wat ongemak en artritis in de knie, heup en onderrug kan veroorzaken. Lage rugpijn kan het enige symptoom zijn bij sommige mensen met platvoeten.

Ernstige Flatfoot is een aandoening die het vermogen van een persoon aantast

Zichtbare enkel- en andere gewrichtsaandoening, zoals verminderde of stijfheid van het subtalaire gewricht en het tarsale dwarsgewricht.

Platte voeten

Metatarsale fascia, tarsaal sinussyndroom en andere aandoeningen kunnen aanwezig zijn.

 

Doe een cheque

De patiënt kreeg de instructie om tijdens de eerste beoordeling op te staan ​​en de algehele krachtlijn van de achtervoet en voorvoet vanaf de voor- en achterkant van de enkel te controleren. Let bij belasting op de contouren van de voetboog in de lengterichting. Bij patiënten met te ontspannen platvoeten, zachte tenen en te ontspannen metatarsofalangeale gewrichten kunnen de voetstructuren tijdens het zitten normaal lijken, maar aanzienlijk veranderen na belasting. De aangedane achterpoten zijn naar buiten gekeerd en polydactylie als gevolg van abductie van de voorvoet, gezien vanaf de achterkant. Toen de patiënt zijn knie vanaf de achterkant strekte, deed hij een unilaterale of bilaterale hielverhogingstest. Een ziekte van de posterieure tibialispees wordt aangegeven door het niet voltooien van een unilaterale hiellift of een gebrek aan symmetrische pronatie van de achterste voet.

De aanvullende onderzoeksmethode is meestal röntgenonderzoek; we moeten de positieve laterale röntgenfilm van de voet nemen terwijl we het gewicht dragen, waarbij we voornamelijk de hoekverandering van de voetboog op de laterale film van de voet meten.

 

De prognose

1. een geschiedenis van congenitale afwijkende uitlijning van het voetbeen of trauma aan de voet, overbelasting, zwakte van voetspieren en ligamenten, enzovoort. 2. De voetzool is plat en de lengteboog van de voet is ingeklapt. Vermoeidheid, pijn en gevoeligheid komen vaak voor in de hiel Valgus, lijn of staan. 3. De plantaire afdruk werd gebruikt om het niet-gewelfde defectgebied te onderzoeken en de soort en mate van het plantaire defect vast te stellen. 4. Röntgenfoto's onthulden een ineenstorting van de longitudinale boog van de voet en een verschuiving in de axiale verbinding van de tarsometatarsus.

Medicijnen

 

Niet alleen bij volwassenen, maar ook bij kinderen en adolescenten is vroege herkenning van de ziekte van cruciaal belang, en deze moet worden gevolgd door agressief onderzoek en therapie om de oorzaak te achterhalen en mogelijk blijvende veranderingen in botten en gewrichten te voorkomen. Het voetkussentje is een meer regelmatig gebruikte niet-chirurgische behandeling die ongemak kan verlichten en tegelijkertijd de voetboog ondersteunt en ontwrichting van het gewricht voorkomt. Bovendien biedt het dragen van schoenen met harde zolen een aanzienlijke ondersteuning van de voetzolen, terwijl schoenen met rocker-zolen de enkelbelasting tijdens het lopen verlichten. Het dragen van wandelschoenen om de symptomen van een enkelaandoening te verlichten is mogelijk, maar voetzolen en andere orthesen zullen de afwijkende stand van de talus niet volledig corrigeren, waardoor een volledig herstel van de normale boog mogelijk is. Als niet-chirurgische behandeling voor een ernstige misvorming niet slaagt, kan de juiste operatie worden gekozen op basis van het type laesie. De voetboog kan worden herbouwd door een reeks reconstructies van zacht weefsel en bot. De afgelopen jaren zijn er veel subtalaire artrodeseprocedures uitgevoerd om de talus te herstellen en te stabiliseren door een subtalaire gewrichtsrem in het tarsaalkanaal te plaatsen. Kinderen met platvoeten die worden behandeld met subtalaire gewrichtsstabilisatoren moeten tussen de 6 en 12 jaar oud zijn. Omdat het lichaam van het lichaam de voetboog kan herstellen na remodellering, zelfs als de stabilisator is verwijderd, kan de voetboog gedurende leven. De procedure is eenvoudig, de wond is klein, complicaties zijn zeldzaam en het genezende resultaat is preciezer en bevredigender. Subtalaire gewrichtsstabilisatoren daarentegen moeten worden gebruikt in combinatie met andere bot- of weke delen operaties bij volwassen patiënten met een vaste voetafwijking of gewrichtsaandoening om de gewenste resultaten te bereiken.

 

Voorzorgsmaatregelen

 

Plantair lopen, plantairflexie, heffen van de hiel en externe rotatie zijn voorbeelden van functionele oefeningen voor de binnen- en buitenspieren van de voet. Tegelijkertijd schoenen kiezen met voldoende steunzool en het vermijden van langdurig staan ​​zal de platvoetziekte helpen voorkomen.