Oorzaken van hoge bogenvoet

De oorzaken van de pathogenese zijn complex, waarvan de meeste neuromusculaire aandoeningen zijn. De dynamische factoren die ervoor zorgen dat de voetboog verzwakt, zoals verzwakking van de tibialis anterieure spier of kuittriceps, en de interne spiercontractuur van de plantaire zijde, zorgen ervoor dat de lengteboog van de voet toeneemt. De redenen voor de vorming van hoge boogvoeten kunnen worden onderverdeeld in de volgende vier punten:

1. Genetische factoren
Talrijke medische onderzoeksrapporten geven aan dat voor kinderen met hoge voetbogen, hun ouders of broers en zussen ook hoge voetbogen kunnen hebben.

2. Ziekte van het zenuwstelsel
Spina bifida, erfelijke motoriek, sensorische neuropathie, hersenverlamming, ziekte van Fleet-Leish (erfelijke motorische stoornis), polio, spinale musculaire atrofie, ruggenmergsyndroom, etc. hebben allemaal zwakke voetspieren, onevenwichtigheid, atrofie en stijve en misvormde voetbeenderen .

3. Vervormde/stijve voeten met hoge voetboog
Stijve, hooggewelfde voeten worden veroorzaakt door trauma aan voetdrukveranderingen, disfunctie van de posterieure tibiale pees, remming van de normale ontwikkeling van voetbeenderen en onbalans in de ontwikkeling van voetspieren.

4. Onjuist schoeisel
Het langdurig dragen van schoenen die te klein, te strak en te smal zijn, voorkomt dat de botten van de voet goed uitrekken, wat resulteert in onjuiste externe rotatie van de hiel tijdens het lopen, wat de juiste ontwikkeling van de botten van de voet zal beïnvloeden. voet.

Classificatie en kenmerken van hoge voetboog

Afhankelijk van de hoogte van de voetboog, of deze nu gepaard gaat met andere misvormingen van de voet, worden de voeten met hoge voetboog gewoonlijk verdeeld in vier soorten en overeenkomstige kenmerken:

1. Eenvoudige hoge boogvoeten
De belangrijkste reden is dat de voorvoet een vaste plantairflexiedeformiteit heeft en dat de eerste en vijfde middenvoetsbeentjes gelijkmatig belast worden. De mediale en laterale longitudinale bogen van de voet worden gelijkmatig vergroot, de hiel blijft in een neutrale positie of er is een lichte valgus.

2. Hoge boogvoet van het inversietype
Alleen de vervorming van de middenvoetflexie van de mediale kolom van de voorvoet, de eerste en tweede middenvoetsbeentjes, vergroot de interne longitudinale boog van de voet, terwijl de externe longitudinale boog nog normaal is. Het vijfde middenvoetsbeentje kan gemakkelijk worden verhoogd naar een neutrale positie wanneer het niet belastend is, terwijl het eerste middenvoetsbeentje niet passief kan worden verlengd naar de neutrale positie vanwege vaste middenvoetsflexie, en heeft een interne rotatiedeformiteit van 20 tot 30 °. De aanvankelijke vorm van de achtervoet is meestal normaal. Bij staan ​​en lopen neemt de druk op de kop van de eerste middenvoet aanzienlijk toe. Om de druk op de kop van het eerste middenvoetsbeentje te verminderen, neemt de patiënt vaak de varusstand van de voet aan om gewicht te dragen, en de gefixeerde varusafwijking van de achtervoet verschijnt in het late stadium. De meeste patiënten hebben klauwvormige tenen, de kop van het eerste middenvoetsbeentje steekt uit in de richting van de voetzool, het zachte weefsel van het plantaire gewichtdragende gebied wordt dikker en het corpus callosum wordt gevormd en is pijnlijk.

3. Volg de hoge boogvoet
Het komt vaak voor bij polio en meningeale myelopathie. Het wordt voornamelijk veroorzaakt door tricepsverlamming van de kuit, die wordt gekenmerkt door de calcaneus in een dorsale toestand en de voorvoet is gefixeerd in plantairflexie.

4. Voeten met hoge voetboog in plantairflexie
Meestal secundair aan de chirurgische behandeling van aangeboren klompvoet. Naast de vaste plantairflexie van de voorvoet heeft dit type ook duidelijke plantairflexie van de achtervoet en enkelgewrichten.

De klinische manifestaties van verschillende soorten hoge voetholten zijn niet consistent, maar de voorvoet heeft vaste plantairflexie-misvormingen. De tenen zijn in het beginstadium meestal normaal. Met de ontwikkeling van de ziekte trekken de tenen zich geleidelijk terug, de interfalangeale gewrichten zijn plantairflexie, de metatarsofalangeale gewrichten zijn overmatig uitgerekt en de tenen zijn misvormd. In ernstige gevallen kunnen de tenen de grond niet raken.

Van de vier typen hoge boogvoeten zijn de hoge voetboog van het hiellijn- en plantairflexietype relatief stijf en is de elasticiteit van de voetboog ernstig verminderd, en ontwikkelt zich vaak tot stijve hoge voetboog.

Klinische onderzoeken en evaluatie

Lichamelijk onderzoek toonde aan dat de longitudinale boog van de mediale voet hoger was, de lengte van de voetboog was verkort, de plantaire middenvoetskop was prominent aanwezig, het corpus callosum verscheen en er was gevoeligheid. Röntgenonderzoek kan een zijaanzicht van de voet in staande positie maken. Onder normale omstandigheden bevinden de lengteas van de talus en het eerste middenvoetsbeentje zich op dezelfde lijn, en wanneer de voet hoog is, staan ​​​​de twee onder een hoek.

Voetafwijkingen en misvormingen vertonen abnormale plantaire druk, abnormale veranderingen in de vorm van de voetboog en abnormaal rollen tussen de zool en de grond. Daarom moeten de voetzooldruk, het looppatroon, het bewegingsbereik van de gewrichten van de onderste ledematen en de pijnpunten worden gecontroleerd tijdens klinisch onderzoek en evaluatie.

Klinisch kan de statische en dynamische plantaire drukapparatuur worden gebruikt om de plantaire drukstatus op de statische en dynamische tijd te controleren, de driedimensionale ganganalyseapparatuur kan worden gebruikt om de bewegingsstatus van elk gewricht van de voet en onderste ledematen te controleren, en de driedimensionale voetscanner kan de driedimensionale vorm van de voetzool verkrijgen. Gecombineerd met handmatige inspectie van voet en onderste ledematen, rompbewegingsbereik, botstructuur en weke delen, worden medische middeleninspectie, uitgebreide inspectie en evaluatie uitgevoerd.

Met de leeftijd neigt de stijve misvorming van de hoge voetboog toe te nemen. Het voorkomen van de structurele stijfheid van het voetbeen en het verminderen van de elasticiteit van pezen en weke delen moet het primaire doel van de behandeling zijn.

Bij de productie van inlegzolen en orthopedische schoenen, gebaseerd op het bepalen van de driedimensionale vorm van de voetboog en het abnormale punt van plantaire druk, de verdere ontwikkeling van voetmisvorming voorkomen, pijn verminderen, de elastische dempingsfunctie van de voet verbeteren en loopvaardigheid, enz., door fysiotherapie, enz. Een verscheidenheid aan revalidatietrainingsmethoden om de oorspronkelijke voetbewegingsfunctie van de patiënt, de mobiliteit van de onderste ledematen, de spierbewegingsfunctie van de onderste ledematen en het bewegingscoördinatievermogen te verbeteren, vormen de sleutel tot de uitgebreide revalidatie van hoge boogvoeten.

Het volgende essay zal een focus zijn op de behandeling van inlegzolen met hoge voetboog.

https://aideastep.com/high-arch-foot-overview-characteristics/