I. Overzicht orthopedische schoenen
Orthopedische schoenen, ook wel orthopedische schoenen genoemd, zijn een soort revalidatietechnische hulpmiddelen die worden gebruikt voor voet- en enkelcorrectiebehandelingen. Ze worden gebruikt door professionele artsen en revalidatietechnici, op basis van de klinische symptomen van de patiënt en biomechanische testresultaten, in de klinische geneeskunde en de biogeneeskunde. Onder leiding van technische theorie is het een soort functionele schoen gemaakt door orthopedie en schoenmakerijtechnieken.

Orthopedische schoenen hebben een speciaal structureel ontwerp, waarbij gebruik wordt gemaakt van biomechanische middelen om een ​​corrigerende kracht op de enkels uit te oefenen om voetmisvormingen te voorkomen en te corrigeren, pijn, laesies en gewrichtsinstabiliteit veroorzaakt door abnormale voetstructuren te behandelen en te verbeteren, en afwijkingen te beperken. de voeten kunnen de verloren functies van de voeten compenseren, het optreden en de ontwikkeling van ziekten vertragen en verbeteren, de gezonde ontwikkeling van kinderen bevorderen en de kwaliteit van leven van patiënten verbeteren.

Er zijn twee veelvoorkomende soorten orthopedische schoenen: op maat gemaakte gepersonaliseerde orthopedische schoenen en afgewerkte orthopedische schoenen. Orthopedische enkelartsen formuleren orthopedische voorschriften op basis van de symptomen, tekenen en resultaten van het hulpvoetonderzoek van de patiënt, en kiezen geschikte orthopedische schoenen voor de patiënt.

Op maat gemaakte orthopedische schoenen zijn gepersonaliseerd ontwerp en productie volgens de specifieke symptomen van de patiënt, testresultaten en voetgegevens, die meer gericht zijn op patiënten en betere functies hebben. Maar op maat gemaakte orthopedische schoenen kosten veel tijd om te maken en de prijs is hoger. De afgewerkte orthopedische schoenen hebben de voordelen van een lage prijs en hoge snelheid als gevolg van massaproductie en lage kosten, die ter plaatse kunnen worden aangepast. Gezondheidszorgbehandelingen voor milde voetaandoeningen en voetgezondheid kunnen een bepaald effect hebben. Maar voor voetafwijkingen veroorzaakt door duidelijke ziekteoorzaken, zoals hersenverlamming, aangeboren klompvoet, spina bifida, ongelijke lengte van onderste ledematen, beroertes, etc., moeten gepersonaliseerde orthopedische schoenen op maat worden gemaakt.

II. De structuur van orthopedische schoenen
De structuur van orthopedische schoenen is relatief ingewikkeld en bestaat over het algemeen uit drie delen: bovenwerk, zool en in de schoen ingebouwde orthese.

1. Het bovenwerk bestaat uit het voorste bovenwerk, het midden van het lichaam en het bovenwerk van de hiel. De bovenstructuur bestaat uit drie delen: stof, voering en bevestigingsriem. De stoffen en voeringen van orthopedische schoenen zijn meestal gemaakt van natuurlijk leer, dat de kenmerken heeft van goede luchtdoorlatendheid, schoonheid, duurzaamheid, enzovoort. In de afgelopen jaren zijn sommige ademende stoffen van chemische vezels en stoffen geleidelijk in gebruik genomen vanwege hun voordelen van lichtheid, schoonheid en rijke kleuren.

De bevestigingsbanden van orthopedische schoenen zijn onderverdeeld in schoenveters en klittenband. Traditionele orthopedische schoenen worden meestal vastgemaakt met schoenveters, die de voordelen hebben van een stabiele structuur en stevige fixatie, maar ze zijn omslachtig om te dragen en uit te trekken tijdens gebruik. Klittenband heeft als voordeel dat het gemakkelijk aan en uit te trekken is en dat de bevestiging steviger is, maar na een periode van gebruik neemt de kleefkracht af en zal het fixerende effect afnemen.

2. De zool bestaat uit de buitenzool, tussenzool en hak. De zool is grofweg verdeeld in de volgende typen volgens de stijl en het materiaal van de schoen:

Koeienhuid buitenzool: Gemaakt van natuurlijk koeienleer, het is sterk, duurzaam en kostbaar.
Rubberen buitenzool: Gemaakt met natuurlijk rubber als hoofdmateriaal en verschillende ingrediënten toegevoegd, het is slijtvast, antislip en iets zwaarder.
EVA-buitenzool: gemaakt met ethyleen/vinylacetaatcopolymeermateriaal als hoofdmateriaal en een verscheidenheid aan ingrediënten, het is licht, zacht en heeft een enigszins slechte slijtvastheid en slechte slipweerstand bij blootstelling aan water.
PU-loopzool: Het is gemaakt van polyurethaan en afgekort als polyurethaan als hoofdmateriaal en aangevuld met verschillende ingrediënten. Het is licht, flexibel en slijtvast, maar het heeft slechte antislipprestaties bij blootstelling aan water. De tussenzool van de schoen is gemaakt van koeienhuid, PHYLON, EVA, PU en andere materialen.

3. Ingebouwde orthesen voor orthopedische schoenen: meestal gemaakt van PP, PU, ​​koolstofvezelhars, leerpulp, chemische havenschat, smeltlijmpoortschat en andere materialen. De ingebouwde orthesen van de afgewerkte orthopedische schoenen zijn gegoten en de ingebouwde orthesen van de op maat gemaakte orthopedische schoenen moeten worden aangepast aan het orthopedische recept.

4. Speciaal ontwerp van orthopedische schoenbodem en hiel
1) SACH-hiel: het achterste deel van de hiel is gemaakt van zacht en elastisch materiaal om de schok van de hiel wanneer deze de grond raakt te verminderen en de grondreactiekracht op de hiel- en enkelgewrichten te ontlasten.
2) Thomas-hiel: de binnenkant van de hiel strekt zich naar voren uit naar de middenvoet om de mediale longitudinale boog te ondersteunen.
3) Anti-Thomas-hiel: de buitenkant van de hiel strekt zich naar voren uit naar de middenvoet om de laterale longitudinale boog te ondersteunen.
4) Wigvormige hiel: Plaats een wigvormig materiaal aan de binnen- of buitenkant van de hiel om de krachtlijn van de calcaneus aan te passen.
5) Handpalmschudden: voeg gebogen staven toe aan het gewichtdragende gebied van het middenvoetsbeentje om de rolas van de voet te veranderen.
6) Middenvoetstaven: voeg platte staven toe aan het gewichtdragende gebied van de middenvoetsbeentjes om de drukverdeling op de voetzolen te veranderen.
7) Verhoging: Opgevulde hoogte op de zool van een schoen om de gelijke lengte van de onderste ledematen te vormen.

III. de stijl van orthopedische schoenen

1. De traditionele stijlen zijn meestal kantstijlen, de meest voorkomende zijn Oxford-stijl, Derby-stijl en Gibson-stijl.
2. Moderne stijlen hebben een groot scala aan mogelijkheden. Zolang ze kunnen voldoen aan de ontwerpvereisten van orthopedische voorschriften en voldoende orthopedische ruimte bieden, kunnen ze worden gebruikt als orthopedische schoenstijlen. Op maat gemaakte gepersonaliseerde orthopedische schoenen kunnen worden ontworpen volgens de behoeften van patiënten. Orthopedische schoenstijl.

IV. Receptontwerp van orthopedische schoenen:
Geformuleerd door orthopedische artsen met een rijke ervaring in klinische correctieve behandeling, moet volledig rekening worden gehouden met het ziektetype, het stadium en de toestand na de patiënt, gecombineerd met lichamelijk onderzoek van de voet, klinisch onderzoek, biomechanische onderzoeksresultaten van de voet en uitgebreide analyse. Orthopedische voorschriften moeten een globaal concept hebben, orthopedische doelen voor de korte, middellange en lange termijn vaststellen en voldoen aan de verschillende behoeften van klinische behandeling en revalidatie. esthetiek, comfort, kosteneffectiviteit en psychologische impact van orthopedische schoenen, en zorg voor een goed follow-upmechanisme.

V. Gegevensverzameling orthopedische schoenen:
1. Voetmeting: gebruik een zachte liniaal om gegevens direct op de voet te meten. Het nadeel is dat de fout groot is en de herhaalbaarheid slecht.
2. Gipsmodel nemen: Gebruik gipsverband om een ​​vrouwelijk model op de voet te maken en draai dan het mannelijke voetmodel om. Het nadeel is dat de vrouwelijke gipsmal gemakkelijk vervormt en dat de gips na het stollen krimpt en uitzet.
3. Uitneemdoos voor voeten: gebruik een speciale sjabloon voor het uitnemen van de voet om de mal te nemen en vervolgens de mannelijke mal van gips opnieuw op te bouwen. Het nadeel is dat alleen de enige gegevens beschikbaar zijn en dat de fout relatief groot is.
4. Driedimensionale voetscan: gebruik speciale driedimensionale scanapparatuur om nauwkeurig een digitaal driedimensionaal model van de voet vast te stellen, met handige gegevensopslag en minimale fouten. Het nadeel is dat de apparatuur duur en moeilijk te hanteren en over te dragen is.

VI. gebruikelijke biomechanische testmethoden voor orthopedische schoenen:
Plantaire druktest: een speciaal plantair druktestsysteem wordt gebruikt om de plantaire druk te testen tijdens statisch en dynamisch lopen van de patiënt, en om de kracht van elk deel van de voetzool in elke periode te verkrijgen en de resultaten uit te voeren. Kwantitatieve analyse biedt een betrouwbare basis voor diagnose. Onder hen kan de plantaire druktest de drukwaarde verkrijgen van een plantair druktestsysteem met vlakke plaat, of een binnenzooldruksensor gebruiken om de drukwaarde te verkrijgen. Na systematische en wetenschappelijke analyse worden de kenmerken van voetinversie, interne en externe rotatie, frequentiedomein en tijdsdomein verkregen. Gebruik de verkregen parameters om de orthopedische schoenen te ontwerpen en na het enige tijd dragen van de orthopedische schoenen voor de plantaire druktest opnieuw om de correctie-effecten te vergelijken.